Με λαμπρότητα και κατάνυξη πραγματοποιήθηκε και φέτος ο εορτασμός της Παναγιάς της Καραβιώτισσας, προστάτιδας των μητέρων, στην Ενορία του Καραβά Σπάρτης. Η πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας τελέσθηκε την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022 στον ενοριακό Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, παρουσία αρκετών χωριανών και κατοίκων γειτονικών περιοχών, σύμφωνα με τα ισχύοντα μέτρα κατά της πανδημίας.

Με αφορμή τον εορτασμό της Παναγίας και την Ορθόδοξη γιορτή της μητέρας, πραγματοποιήθηκε επίκαιρη ομιλία από την συγχωριανή μας, Πόπη Λαμπράκου-Καρμοίρη, την πρώτη γυναίκα που –είκοσι χρόνια πριν– διετέλεσε Πρόεδρος του οικείου Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά.

Σημειώνεται πως ο εορτασμός έχει καθιερωθεί να πραγματοποιείται την πρώτη Κυριακή μετά τη μεγάλη εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου), εορτή κατά την οποία η Ορθοδοξία τιμά και εορτάζει την μητέρα.
----
Πόπη Λαμπράκου-Καρμοίρη: «Μάνα σημαίνει…»

Αγαπητοί συγχωριανοί και συντοπίτες,
Στις 2 Φεβρουαρίου η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία γιορτάζει την Υπαπαντή του Κυρίου. Την υποδοχή, δηλαδή, του θείου βρέφους, σαράντα ημέρες μετά τη Γέννησή του, στο ναό του Σολομώντα από τον σοφό γέροντα Συμεών, που ονομάστηκε Θεοδόχος, και στον οποίο αποδίδεται η γνωστή προσευχή: «Nῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, […] ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου», δηλαδή «Τώρα μπορείς να με πάρεις, Κύριε, […] διότι είδαν τα μάτια μου το Σωτήρα».

Πρόκειται για γιορτή που χαρακτηρίζεται και Δεσποτική και Θεομητορική, καθώς αφορά τόσο τον Ιησού όσο και τη Θεοτόκο. Είναι μία από τις δώδεκα μεγάλες εορτές της Ορθοδοξίας και στους ναούς ψάλλεται προς τιμήν της Παναγίας: «Θεοτόκε, η ελπίς πάντωντων Χριστιανών, σκέπε, φρούρει, φύλατε τους ελπίζοντας εις σε». Όπως, μάλιστα, είναι γνωστό, η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία έχει ορίσει την ημέρα αυτή ως γιορτή της μητέρας.

Στην ενορία μας, ύστερα από την αγιογράφηση του ναού και την ενθρόνιση της εικόνας της Παναγιάς, η οποία ονομάστηκε «Καραβιώτισσα», έχει καθιερωθεί να τιμάται η Παναγία και η μητέρα την πρώτη Κυριακή μετά τη μεγάλη εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου. Χαρακτηριστικό της εικόνας της βρεφοκρατούσας Παναγιάς είναι πως ο αγιογράφος πρόσθεσε μία πρωτότυπη προσευχή, την οποία απευθύνουν οι μητέρες του Καραβά προς την Μητέρα του Θεανθρώπου, δίνοντάς της ταυτόχρονα το προσωνύμιο «Καραβιώτισσα».

Η εικόνα αυτή ήρθε κι έμεινε στο χωριό μας τον Οκτώβριο του 2016 κατά τη διάρκεια των επετειακών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 60 ετών από τα εγκαίνια του ενοριακού μας ναού. Μερικούς μήνες αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2017 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός της Παναγιάς της Καραβιώτισσας. Έκτοτε, και σύμφωνα με απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, καθιερώθηκε και κάθε χρόνο εορτάζεται με την δέουσα λαμπρότητα και την ίδια κατάνυξη.

Ήταν μια αρχική ιδέα του εφημερίου μας, πατρός Ηλία, η οποία αγκαλιάστηκε από συγχωριανούς και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, εξελίχθηκε και μετουσιώθηκε σε πράξη, αποτελώντας πλέον ορόσημο για το χωριό και την ενορία μας, που ετησίως τιμά τη γυναίκα και την μητέρα.

Η μητέρα παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη διάπλαση του χαρακτήρα των παιδιών. Είναι αυτή που υπομένει αδιαμαρτύρητα όλες τις δυσκολίες της ζωής, που δίνει κουράγιο και παρηγοριά, με ένα λόγο, μια αγκαλιά κι ένα γλυκό χαμόγελο. Είναι εκείνη που καμαρώνει με τις επιτυχίες και χαίρεται με τη χαρά των παιδιών της, αλλά δεν διστάζει να σταθεί με ειλικρίνεια απέναντι στα λάθη τους, δείχνοντας τους τον τρόπο για να τα διορθώσουν.

Η μάνα μπορεί ταυτόχρονα να καρτερά, να νοιάζεται, να επιπλήττει, να φροντίζει τα παιδιά της. Είναι πολύπλευρη και πολυδιάστατη. Το τί είναι η μάνα το συνοψίζει σε λίγους στίχους ο ποιητής του Ταϋγέτου, Νικηφόρος Βρεττάκος, στο ποίημα του «Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές». Γράφει ο ποιητής:

«Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές, χιόνι, λουλούδια του έρωτα,
άσπρισαν απ τα λόγια σου, γείρανε τα κλαδιά τους
γιόμισα το μικρό μου κόρφο, πήγα και στη μάνα μου.

Κάθονταν κάτω απ το φεγγάρι και με νοιάζονταν,
κάθονταν κάτω απ το φεγγάρι και με μάλωνε:
Χτες σ έλουσα, χτες σ άλλαξα, πού γύριζες —
ποιος γιόμισε τα ρούχα σου δάκρυα
και νεραντζάνθια».

Η μάνα κατέχει εξαιρετική θέση στη ζωή του παιδιού, κι επομένως του ανθρώπου. Διαχρονικά, όμως, δεν έχει ως γυναίκα ισάξια θέση στις κοινωνίες. Αν και έχουν γίνει βήματα προόδου, δυστυχώς ακόμη και σήμερα, εν έτει 2022, γινόμαστε μάρτυρες ακραίων φαινομένων έμφυλης βίας κάθε μορφής. Και τούτο είναι που οφείλουμε να αλλάξουμε σαν μάνες, να μάθουμε, δηλαδή, τα παιδιά μας να αγαπούν και να σέβονται τον Άνθρωπο όποια διαφορετικότητα ή ιδιαιτερότητα κι αν έχει. Όπως δίδαξε η Παναγιά το Χριστό -κι εκείνος με τη σειρά του εμάς-, δεχόμενος δίπλα του ανθρώπους που η κοινωνία έθετε στο περιθώριο, όπως η πόρνη, και συγχωρώντας πάνω στο σταυρό το ληστή που μετανόησε και τους στρατιώτες που τον χλεύαζαν. Να μάθουμε τα παιδιά μας να αγαπούν ανιδιοτελώς, υψώνοντας τείχος σε ρητορικές και πρακτικές μίσους. Αυτό σημαίνει μάνα._