Υπάρχουν καθημερινά άνθρωποι γύρω μας που χάνουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο! Για εμάς ήταν η 1η φόρα.. Δεν είχαμε ζήσει ποτέ κάτι ανάλογο και ευχόμαστε αυτή η δύσκολη στιγμή να μην έρχεται για κανέναν.. 

 

Χτυπάει το τηλέφωνο και μας ανακοινώνουν ότι ο Γιάννης μας δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή! Πλήθος σκέψεων έρχονται στο μυαλό σου και σου αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα.. Γιατί σε μας, γιατί τόσο γρήγορα; Προσπαθείς όμως να φανείς δυνατός και να δώσεις κουράγιο στους υπόλοιπους! 

 

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος και σαν χθες μας φαίνεται που γελούσαμε, που μας πείραζε, που καθόταν στο μαγαζί και περίμενε να μας πει καλημέρα με το χαμόγελο να φτάνει στ΄ αυτιά, που μας πήγαινε βόλτες με το αυτοκίνητο και που ήταν δίπλα μας σε ότι του ζητούσαμε! Νομίζουμε ότι έχει πάει ταξίδι και ότι γρήγορα θα έρθει πάλι κοντά μας να μας πειράξει και να γελάσουμε, πράγμα που έκανε συνέχεια ακόμα και τις δύσκολες μέρες!

 

Για εμάς ο Γιαννάκης μας ήταν κάτι περισσότερο από θείος και οι στιγμές και οι αναμνήσεις που έχουμε από αυτόν θα μας μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεχάσουμε έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο που βοήθησε και μας να γίνουμε καλύτεροι! Εξάλλου το ότι δεν τον βλέπουμε πλέον δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πια δίπλα μας.. Υπάρχει και είναι πάντα κοντά μας για να μας προστατεύει. Είναι ο άγγελος μας- ο φύλακας άγγελος μας!!