Και δεν είναι μόνο αυτό το αδιάφορο ξε-«ΝΕΡΙΤ» όνομα της προηγούμενης παρενθετικής δημοσίας τηλεόρασης που ενοχλούσε πολλούς από εμάς αισθητικά και η ταυτόχρονη κι απότομη διακοπή με το παρελθόν και την πολυετή τηλεοπτική μας ιστορία. Το θέμα για όλους είναι ουσιαστικότερο. Όταν η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ διέπραττε ένα τεράστιο και επιζήμιο ιστορικό ολίσθημα. Διότι η ΕΡΤ δεν ήταν απλά δυο-τρία κανάλια, όπως προπαγανδιστικά κυριάρχησε στην κοινή γνώμη, που ήταν μάλιστα και οικονομικά επιζήμια. Πολλά ρεπορτάζ την εποχή εκείνη παρουσίασαν πως η ΕΡΤ ήταν τελικά μια κερδοφόρα επιχείρηση για το ελληνικό κράτος. Όχι όσο όφειλε, αλλά πάντως δεν το έβαζε «μέσα»?

Η ΕΡΤ ήταν ένας ζωντανός πολιτισμικός οργανισμός, ένας θεματοφύλακας ιστορίας και παραδόσεων, μια ελεύθερη περιφερειακή φωνή και πολλά άλλα. Μη λησμονούμε το έργο που προσέφερε στην ελληνική κοινωνία? Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ, Αρχείο και Μουσείο της ΕΡΤ (ένα ιστορικό θησαυροφυλάκιο για την έρευνα), ποιοτικά καλλιτεχνικά προγράμματα σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, ένας διαρκής φύλακας των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων, των επιστημών, του αθλητισμού κ.ο.κ., πηγαίνοντας κόντρα συχνά σε ό,τι επιτάσσουν οι σύγχρονες -κακόγουστες πολλές φορές- μόδες των καιρών μας.

Η απόφαση περί κλεισίματος της ΕΡΤ συνοδευόταν με παράλληλη απόφαση κατά την οποία η περιουσία της Ελληνικής Ραδιοτηλεόρασης θα περνούσε διαχειριστικά στα χέρια, όχι του τότε αρμόδιου Υφυπουργού Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, αλλά του Υπουργού Οικονομικών! Και ανάμεσα στα περιουσιακά στοιχεία της ΕΡΤ -πέραν των ιστορικών αρχείων κ.τ.λ.- υπήρχαν και οι τηλεοπτικές συχνότητες. Λίγο αργότερα (Φεβρουάριος 2014), ήταν που μπήκε στη ζωή μας η Digea?

Έτσι, δεν αρκεί μόνο ότι η σημερινή κυβέρνηση επανέφερε την ονομασία της δημόσιας τηλεόρασης στην πρότερή της κατάσταση. Οφείλει να ερευνήσει και να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό τι ακριβώς συνέβη και προπάντων πως διαχειρίστηκε η περιουσία της δημόσιας τηλεόρασης κατά το ενδιάμεσο διάστημα από την ΕΡΤ στην ΕΡΤ!

Επιπλέον, καλώς ή κακώς κάποιοι εξαργύρωσαν τον αγώνα τους για την ΕΡΤ με βουλευτικά (ή και με κυβερνητικά) έδρανα. Σήμερα, οφείλουν να αντιληφθούν πως η πολυπόθητη ΕΡΤ είναι ξανά εδώ και πως οι ίδιοι -οι τότε αντιπολιτευόμενοι- τώρα ασκούν εξουσία. Μπορεί να «χρωμάτισαν» κάποιους αγώνες, οφείλουν ωστόσο να μη «χρωματίσουν» την ΕΡΤ, πράγμα που συνέβη κατά τις πρώτες μέρες επαναλειτουργίας της.

Συνάμα, η κυβέρνηση για να κερδίσει το στοίχημα της ΕΡΤ οφείλει να αντιληφθεί πως, ναι μεν παίζει ρόλο η ονοματοδοσία της δημόσιας τηλεόρασης, όμως εκείνο που παίζει το σημαντικότερο ρόλο είναι η διαφάνεια, η αναδιοργάνωση και η εξυγίανση της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης, μακριά από τακτικές του παρελθόντος και κομματικές ή συνδικαλιστικές πρακτικές. Οι διοικούντες της ΕΡΤ πρέπει να κόψουν τον αέρα εκείνων που ονειρεύονται και λιγουρεύονται εύκολους διορισμούς [βλέπε π.χ. την ΠΟΣΠΕΡΤ που μίλησε για προσλήψεις συγγενών των «νεκρών της ΕΡΤ» πριν καν η νέα ΕΡΤ συμπληρώσει μία εβδομάδα ζωής!!!].

Οι κυβερνώντες είναι αναγκαίο να έχουν στο νου τους μια φράση του Γ. Ζουγανέλη λίγο πριν πέσει το «μαύρο» το καλοκαίρι του ’13 πως, δηλαδή, «υπάρχει η ΕΡΤ του Χατζιδάκι, αλλά κι εκείνη των κομματικών εγκάθετων» και να στρέψουν το βλέμμα στην «ΕΡΤ του Χατζιδάκι», την ελληνική ραδιοτηλεόραση που επιθυμούν στην πραγματικότητα οι έλληνες πολίτες. Αυτός ο δρόμος δεν θέλει πανηγύρια και μεγαλοστομίες, αλλά κόπο και δουλειά? Και κόστος πολιτικό ενίοτε!

Νίκος Ι. Καρμοίρης - 20/6/2015 @ Εφημερίδα «Παρατηρητής»