Όταν μπήκα στο γραφείο-εργαστήριό του τον βρήκα πάνω από ένα χαρτόνι να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει. Μου προσέφερε καρέκλα, αφού πρώτα προθυμοποιήθηκε να κεράσει καφεδάκι. «Να σου μιλάω στον ενικό;», τον ρώτησα. Ένοιωθα σαν το εγγόνι που επρόκειτο να ακούσει πολλές ιστορίες από τον παππού του.

 

Δεν τον είχα γνωρίσει νωρίτερα. Τον ήξερα, όμως, τόσο μέσα από τα διάφορα αφιερώματα, όσο και από τη λαϊκή του τέχνη που, για δεκαετίες, έμπαινε σε κάθε ντόπιο σπίτι με χρηστικά ή διακοσμητικά κεραμικά. Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Μαγγαλούση, τον αιωνόβιο κεραμίστα της Σπάρτης.

 

Ο κ. Γιώργος Μαγγαλούσης, περιτριγυρισμένος από διάφορα κεραμικά αγγεία που είχε φτιάξει με τα χέρια του, μας αφηγείται τη ζωή του, μας μιλάει για την τέχνη του, και μας παρουσιάζει το δικό του μουσείο, το Μουσείο «Κεραμ-ευς».

 

Πατώντας το REC ήταν σα να τσίγκλησα μια σπίθα που θα άναβε το καμίνι του παρελθόντος. Κι ο τροχός είχε ήδη αρχίσει να γυρίζει πλάθοντας τις αφηγήσεις?