Οι δρόμοι της πόλης...

Είναι σύνηθες φαινόμενο όταν πραγματοποιούνται έργα στις πόλεις να μας φταίει πάντα «κάτι»! Πόσο μάλλον όταν αυτά τα έργα δυσχεραίνουν την κυκλοφορία κι επιβραδύνουν την κίνηση. Σκόνη, γούβες, φασαρία και άλλα πολλά είναι εκείνα που μας ενοχλούν και ευρισκόμενοι διαρκώς σε κατάσταση μόνιμης γκρίνιας διαμαρτυρόμαστε γιατί «κάποιοι» φρόντισαν να μας χαλάσουν τις συνήθειες.

Πολλές φορές αδυνατούμε να αντιληφθούμε την ουσιαστική ωφέλεια ενός έργου και αναλωνόμαστε σε μεμψιμοιρίες λόγω της πρόσκαιρης ταλαιπωρίας. Αυτό το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί πως συμβαίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα και στο σημαντικό έργο ύδρευσης που πραγματοποιείται στην πόλη της Σπάρτης, το οποίο άφησε προίκα - μαζί πολλά ακόμα - η προηγούμενη δημοτική αρχή στη νέα.
Φαινομενικά κυριαρχεί η καθημερινή ταλαιπωρία. Στην ουσία όμως πραγματοποιείται η αντικατάσταση του πεπαλαιωμένου δικτύου ύδρευσης - που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία λόγω του καρκινογόνου υλικού που είχε χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν - με νέο σύγχρονο δίκτυο.
Ας είναι! Αυτή είναι η νοοτροπία μας και δύσκολα θα αλλάξει? Για το ίδιο όμως έργο οφείλω να κάνω μία παρατήρηση - κι ας θεωρηθεί τούτο το άρθρο και ως μια ανοικτή επιστολή προς τη δημοτική αρχή - χωρίς ίχνος διαμαρτυρίας και κριτικής, καθώς στοχεύει ξεκάθαρα στην επισήμανση και τη λύση ενός προβλήματος που παρατηρείται στα έργα της πόλης και των περιχώρων της.
Σε αρκετά σημεία, τα οποία έχουν καλυφθεί με χαλίκι και δεν έχει πέσει ακόμα πίσσα, (όπως επίσης και στην κομμένη νησίδα στον περιφερειακό, πλάι στο Πανεπιστήμιο), συχνά είτε από τις βροχοπτώσεις, είτε από τη διέλευση των οχημάτων, είτε από άλλους λόγους τα χαλίκια διασκορπίζονται στο ασφάλτινο μέρος του δρόμου με συνέπεια το οδόστρωμα να καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους δικυκλιστές.
Η δημοτική αρχή και οι ιθύνοντες του έργου οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τη συγκεκριμένη παρατήρηση και να επιδιώκουν να καθαρίζουν σε τακτικά διαστήματα το οδόστρωμα στους δρόμους εντός κι εκτός πόλης, όπου πραγματοποιούνται έργα, για να αποφευχθεί ή να μειωθεί ο κίνδυνος για τους οδηγούς των δικύκλων.
Νίκος Ι. Καρμοίρης
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Γεφύρι» του Δεκεμβρίου 2014
και στην εφημερίδα «Παρατηρητής» στις 3-12-2014