Ήταν μερικούς μήνες πριν, κάπου μέσα στον περασμένο χειμώνα, όταν στην αυλή μας ακούσαμε έναν περίεργο ήχο που λίγο έφερνε σε γάβγισμα. Κάποιες μέρες αργότερα, κι αφού ο ήχος επαναλαμβανόταν ανακαλύψαμε και τον πομπό! Ήταν ένα μικρό καχεκτικό κι αρρωστιάρικο, δίχως μεγάλο ίχνος τριχώματος πάνω του, κουτάβι. Ήταν τέτοιο το σουλούπι του που σε τίποτα δε θύμιζε σκυλί. Ακανόνιστο κι απερίγραπτο όπως ήταν το παρομοίαζα με? πόκεμον, εκείνα του ακανόνιστου τύπου ζωώδη πλάσματα από τη γνωστή επιστημονικής φαντασίας παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων της περασμένης δεκαετίας.
Στην αρχή δεν του δώσαμε ιδιαίτερη σημασία. Φοβηθήκαμε μάλιστα μη τυχόν έχει κάποια ασθένεια και κολλήσει το σκύλο μας. Ή θα ψοφήσει όπως είναι ή θα φύγει. Όμως αυτό πεισματάρικα συνέχισε να δίνει σημεία της παρουσίας του. Δυο -τρεις μέρες αργότερα πήραμε την απόφαση να το κρατήσουμε. Του βάλαμε φαγητό κι έφαγε τόσο που πρήστηκε η κοιλιά του. Το ακανόνιστο σουλούπι του παρέμεινε? με μια πρησμένη κοιλιά! Του δώσαμε κι όνομα ? «ασυνήθιστο» για σκύλο! Αζόρ!!
Αργότερα το πήγαμε στο γιατρό να το εμβολιάσει, να το εξετάσει και να του παρέχει την απαραίτητη βοήθεια για να συνέλθει. Θηλυκό είπε πως είναι. Έτσι όπως ήταν το καημένο ούτε το φύλλο του δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε? Το Αζόρ έγινε? Αζορούλα! Τούτο είναι πράγματι ασυνήθιστο για όνομα σκύλας! Σήμερα ήρθε στα? ίσα της. Πήρε μορφή σκύλου? Ομόρφυνε! Εγώ, βέβαια, ακόμα της ψάχνω ένα πιο φυσιολογικό όνομα!
Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα αρκετά σκυλιά αδέσποτα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο μικρό μας χωριό τον Καραβά. Τα περισσότερα δεν έχουν την τύχη να βρεθεί κάποιος να τα φροντίσει. Έτσι, είτε συνεχίζουν την περιπλάνησή τους στο χωριό, είτε κάποια στιγμή εξαφανίζονται.
Το ερώτημα είναι ποιοι είναι εκείνοι που αποφασίζουν να παίξουν με τη ζωή ενός ζωντανού και από τη μια στιγμή στην άλλη το αφήνουν εκτεθειμένο στους δρόμους;
Ποιοι είναι επίσης εκείνοι που αποφασίζουν να μετατρέψουν έναν οικισμό/χωριό σε χώρο εγκατάλειψης σκύλων (ή ενδεχομένως κι άλλων οικόσιτων ζώων συντροφιάς); Διότι είναι συχνότατο το φαινόμενο τον τελευταίο καιρό να κυκλοφορούν αδέσποτα στον Καραβά? αδέσποτα των οποίων δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την κατάσταση της υγιεινής τους, με αποτέλεσμα να τίθεται η υγεία των κατοίκων, και κυρίως των μικρών παιδιών που παίζουν ανέμελα στους δρόμους το χωριού, σε κίνδυνο.
Είναι γνωστό πως ο Δήμος Σπάρτης καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του φαινομένου των αδέσποτων ζώων, με συμπαραστάτη ?κυρίως ? το Φιλοζωικό Σύλλογο της πόλης, επιχειρώντας την εξάλειψη του προβλήματος. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό!
Το λόγο όμως έχει κι ο πολίτης. Εκείνος που θέλει να παίξει και να απολαύσει τη συντροφιά ενός ζωντανού μέχρι να ‘ρθεί η στιγμή που θα το βαρεθεί και θα το εγκαταλείψει. Προτιμότερο είναι, όμως, να μην το αγοράσει, αλλά να το αφήσει στο pet shop. Σίγουρα κάποιος θα βρεθεί που θα το θελήσει περισσότερο! Καλύτερα να αγοράσει από ένα μαγαζί με παιχνίδια ένα άψυχο λούτρινο!!! Γιατί είναι κρίμα η πρώην συντροφιά του να γυρνά αδέσποτη στους δρόμους!
Ο πολίτης που, όχι μόνο καλείται να συμμορφωθεί ως πολίτης στη νομοθεσία τη σχετική με τα οικόσιτα ζώα συντροφιάς, αλλά οφείλει και σαν άνθρωπος να δείξει την απαιτούμενη ευαισθησία και τον απαραίτητο κοινωνικό σεβασμό!
Ακολουθήστε μας
