Σοκ! Αυτή είναι η μονολεκτική περιγραφή στη θέα βουλευτή και εκπροσώπου τύπου κόμματος να ασκεί σωματική βία ενάντια σε δύο γυναίκες βουλευτές άλλων κομμάτων εν ώρα πρωινής ενημερωτικής εκπομπής σε κανάλι πανελληνίας εμβέλειας. Η βία είναι πάντοτε κατακριτέα και καταδικαστέα. Μάλιστα, όλοι οι πολιτικοί χώροι έσπευσαν - και ορθώς - να καταδικάσουν το γεγονός. Σίγουρα, κάθε πράξη βίας είναι καταδικαστέα από όπου (ή όποιο πολιτικό χώρο) κι αν προέρχεται. Το γεγονός, όμως, πως η χειροδικία προήλθε από βουλευτή του ακροδεξιού χώρου, και συγκεκριμένα της Χρυσής Αυγής, έδωσε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στο θέμα.
Καταδικάζοντας το περιστατικό, μη δίνοντας κομματική χροιά στα γραφόμενά μου, μην αφήνοντας εσφαλμένα περιθώρια σκέψης στον αναγνώστη δήθεν υπεράσπισης του συγκεκριμένου χώρου ή πράξης και δίνοντας παρακάτω τυχαία παραδείγματα, αναρωτιέμαι: Πόσες μορφές βίας υπάρχουν; Βία είναι μόνο η σωματική; Η λεκτική ή η ψυχολογική; Είναι βία;
Δυστυχώς, δεν είδα σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο να καταδικάζει φαινόμενα λεκτικής βίας σε πολιτικές εκπομπές. Η λεκτική ένταση, διαμάχη κ.ο.κ. συνομιλητών είναι συχνό φαινόμενο σε πολιτικού χαρακτήρα εκπομπές. Όμως, δεν είναι λίγες οι φορές που η ένταση και η διαμάχη λαμβάνουν τη μορφή λεκτικής βίας. Πρόσφατο είναι περιστατικό τέτοιου είδους βίας ανάμεσα σε νεοεκλεγέντα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιο της ΔΡΑΣΗΣ σε διαδικτυακή τηλεοπτική εκπομπή που, ως εκ θαύματος, δεν εξελίχθηκε και σε σωματική! Αυτό κύριοι του πολιτικού συστήματος δεν είναι βία; Δεν είναι γεγονός κατακριτέο; Δεν θυμάμαι να πράξατε τα δέοντα και σύσσωμοι να το καταδικάσατε?
Βία, όμως, ασκείται και μέσα από το νέο προεκλογικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας, όπου παρουσιάζεται μία σχολική τάξη, στην οποία ο δάσκαλος διδάσκει στους μαθητές ποιες χώρες βρίσκονται στο ευρώ. Στο μη άκουσμα της Ελλάδας ένα θλιμμένα απορριμμένο κοριτσάκι ρωτά: «Και η Ελλάδα κύριε; Δεν είναι στο ευρώ; Γιατί; Γιατί κύριε;». Μέσα από μηχανισμούς προπαγάνδας, άκυρα ψευτοδιλλήματα και επίκληση στο συναίσθημα το ένα από τα δύο άλλοτε μεγάλα κόμματα προσπαθεί να υφαρπάξει την ψήφο των τρομοκρατημένων ψηφοφόρων. Μέσω αυτού του ανατριχιαστικά απαράδεκτου σποτ δεν ασκείται(ε) βία ψυχολογική; Δεν είναι γεγονός κατακριτέο; Δεν είδα να καταδικάσετε την «πολιτική» αυτή διαφήμιση κύριοι. Γιατί κύριοι;
Μπαίνοντας στη θέση της μικρής μαθήτριας, δάσκαλε, να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι; Γιατί κύριε οι γονείς μου είναι άνεργοι; Γιατί κύριε τα αδέρφια μου φεύγουν στο εξωτερικό; Γιατί κύριε φέτος δεν πήραμε βιβλία; Γιατί κύριε οι άρρωστοι δεν έχουν φάρμακα; Γιατί κύριε άνθρωποι μένουν σε χαρτόκουτα; Γιατί κύριε υπάρχουν συμμαθητές μου που πεινάνε; Γιατί κύριε αυξάνεται η εγκληματικότητα; Γιατί κύριε άνθρωποι αυτοκτονούν; Γιατί κύριε; Γιατί; Γιατί; Γιατί;?
Βία, λοιπόν, δεν είναι μονάχα η σωματική. Υπάρχουν πολλές μορφές και προεκτάσεις. Άλλοτε διακριτές και άλλοτε όχι. Δυστυχώς, σημασία δίνεται μόνο στο φαινομενικό, όπως επίσης δίνεται, συνήθως, στο αποτέλεσμα και όχι στο αίτιο. Ίσως το φαινομενικό και το αποτέλεσμα είναι πιο εύκολο να γίνονται αντιληπτά?
Και η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι ένα αποτέλεσμα, του οποίου το αίτιο δεν γίνεται πάντα και εύκολα αντιληπτό. Σήμερα, ο πολιτικός κόσμος μιλά για φασίστες και φασιστοειδή και σύσσωμος προβαίνει σε ανακοινώσεις προφορικά ή γραπτά καταδικάζοντας το πρόσφατο γεγονός βίας. Τι υποκρισία! Δημιούργημα των πράξεών σας είναι η αύξηση του ποσοστού της Χρυσής Αυγής. Γιατί δεν καταφέρατε, όχι μόνο να διορθώσετε τα κακώς κείμενα του τόπου, αλλά ούτε και να απαντήσετε ειλικρινώς στα παραπάνω «παιδικά» μου «γιατί;». Αντίθετα, καθημερινό επίτευγμά σας είναι να φέρνεται τους πολίτες - κυρίως των μεγάλων αστικών κέντρων - ολοένα και σε χειρότερη θέση, δημιουργώντας τους ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Και αυτήν ακριβώς την αβεβαιότητα και το φόβο εκμεταλλεύτηκε ο εν λόγω κομματικός σχηματισμός αναπληρώνοντας το κράτος, όπου εκείνο δεν μπορούσε, ως όφειλε, να εξυπηρετήσει και να προστατέψει τους πολίτες του! Απόρροια τούτων το ποσοστιαίο άλμα στο 7% στις εκλογές του Μαΐου 2012 από το 0,3% των εκλογών του 2009!
Δυστυχώς, τα κόμματα της μεταπολίτευσής, από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της άθλια κατάσταση, φέροντας το καθένα το ποσοστό ευθύνης που του αναλογεί επί της καταστροφής! Ασκήσατε τόση βία φανερή ή μη που βιάσατε τους πολίτες τούτου του κράτους. Η βία, λένε, φέρνει βία. Δράση και αντίδραση. Μήπως υπεστήκαμε τόσα χρόνια τη δράση και τώρα βιώνουμε την αντίδραση; Δεν μπορώ -ίσως και να μη θέλω!- να αντιληφθώ πλήρως το τί συμβαίνει πλέον σε τούτο το κράτος. Όμως, το σίγουρο είναι πως καταντήσαμε ένα κράτος με πολίτες φοβισμένους, απογοητευμένους, οργισμένους που έδωσαν την ψήφο-όπλο τους σε ακραίους κομματικούς σχηματισμούς. Και κάθε φορά που ο πολιτικός κόσμος, ο οποίος μισήθηκε - και μισείται - έντονα πλέον από τον λαό, του υποδείκνυε τι να ψηφίσει, κατάφερνε, λόγω οργής και αντίδρασης, να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Σήμερα, ο πολιτικός κόσμος, κάπου ανάμεσα σε ανακοινώσεις και συνεντεύξεις, ζητά από τον άλλοτε σοφό, σύμφωνα με την παράδοση, λαό, που στις εκλογές της 6ης Μάη «κουζουλάθηκε» και δεν ψήφησε «σωστά», να διορθώσει την ψήφο του! Το ενδεχόμενο, αφού αυτοκριθείτε, να διορθωθείτε εσείς οι ίδιοι το έχετε σκεφτεί; Το γεγονός ότι στρέφετε πάλι και ξανά την οργισμένη μερίδα του λαού με τις δακτυλοκουνάμενες νουθεσίες και «προσταγές» σας προς την αντίθετη κατεύθυνση το έχετε διανοηθεί; Όχι, όχι μη μου απαντάτε! Ρητορικά ήταν τα ερωτήματα?
Περαστικά μας!
Υ.Γ.: Αστραπιαία ενήργησε η Δικαιοσύνη ενάντια στον βουλευτή που χειροδίκησε εις βάρος των συναδέλφων του? ορθώς και μπράβο της. Με τις ίδιες ταχύτητες λειτουργεί κι εναντίον των «Άκηδων»; Περαστικά μας ξανά!
Νίκος Ι. Καρμοίρης
Ακολουθήστε μας
