«Έφυγε» την Παρασκευή 23 Απριλίου, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, ο Μέγας ευεργέτης της Σπάρτης και της Λακωνίας, πρώην Δήμαρχος Σπαρτιατών και πρόεδρος του Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος, Γεώργιος Σαϊνόπουλος σε ηλικία 96 ετών.
Ο Γεώργιος Σαϊνόπουλος Γεννήθηκε στη Μαγούλα Σπάρτης το 1914. Πατέρας του ήταν ο μαθηματικός Κων/νος Σαϊνόπουλος, τιμημένος με το παράσημο του Φοίνικος για την ευδόκιμο υπηρεσία του. Μητέρα του ήταν η Αρτεμισία Τζιβανοπούλου, αδελφή του Μιμίκου Τζιβανόπουλου, ο οποίος θρήνησε τα τέσσερα παιδιά του που εκτελέστηκαν στο Μονοδένδρι.
Τελείωσε τις μαθητικές του σπουδές στη Μαγούλα και τη Σπάρτη και σπούδασε φαρμακοποιός στην Αθήνα. Παράλληλα σπούδασε μουσική και βιολί στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών με τον αείμνηστο Ολλανδό καθηγητή Τόνυ Σούλτσε και άσκησε το επάγγελμα του φαρμακοποιού επί 35 έτη, έως το 1985.
Εξελέγη Δήμαρχος Σπάρτης για δύο τετραετίες, από το 1964 έως το 1967 και ύστερα από διακοπή 7 ετών (τον είχε απομακρύνει η δικτατορία) επανεξελέγη το 1974 έως το 1978.
Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών τετραετιών επέλυσε χρόνια προβλήματα της Σπάρτης και των συνοικισμών, όπως : ύδρευση, αποχετευτικό και καθαριότητα, εφαρμογές σχεδίου πόλεως, ασφαλτοστρώσεις και διάνοιξη δρόμων, κατασκευή πλατειών και παιδικών χαρών, τοποθέτηση γλυπτών (Λεωνίδα, προτομές Λαμπαδαρίου και Δημοσθένη Τζιβανόπουλου, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), τοποθέτηση επίσης αναμεταδότη τηλεοπτικών προγραμμάτων, ανακαίνιση και εξωραϊσμό του Δημαρχείου και του Άλσους Ευαγγέλου Φιλιππόπουλου (Ευαγγελιστρίας).
Αφού έληξε η 2η τετραετία παρέδωσε στη νέα δημοτική αρχή όλη τη μελέτη του αποχετευτικού. Σημαντική ήταν η οικονομική ενίσχυση του ιδίου του Γ. Σαϊνόπουλου αλλά και του Σαϊνοπουλείου στην εκτέλεση διαφόρων έργων. Πρέπει να αναφερθεί ότι επί δημαρχίας του αποφασίστηκε η απόδοση τιμής προς τους 118 εκτελεσθέντες στο Μονοδένδρι, με ομιλία, από τον εκάστοτε Δήμαρχο. Την παραμονή της εορτής του Πολιούχου Οσίου Νίκωνος τελέστηκε το πρώτο μνημόσυνο με ομιλητή τον ίδιο.
Το 1968 παντρεύτηκε τη Χρυσαυγή Χριστοδούλου από τη Ζαχάρω Ηλείας.
Μετά τη δημαρχιακή του θητεία επιδόθηκε στο κοινωνικό, πολιτιστικό, αθλητικό και φιλανθρωπικό έργο του «Ιδρύματος Ιωάννου και Αικατερίνης Σαϊνοπούλου» το οποίο ιδρύθηκε από τους ελληνικής καταγωγής (από την Μαγούλα Σπάρτης) θείους του στην Οκλαχόμα των Η.Π.Α το 1966. Σκοποί του Ιδρύματος είναι η ανάληψη και εκτέλεση κοινωφελών έργων, η παροχή υποτροφιών και η βράβευση δια χρηματικού επάθλου πρωτευσάντων μαθητών και η ενίσχυση φιλανθρωπικών, αθλητικών και πνευματικών-πολιτιστικών συλλόγων.
Ο Γεώργιος Σαϊνόπουλος, ήταν ο άνθρωπος που έδωσε στο Ίδρυμα τις σημερινές του διαστάσεις και εργάστηκε ακατάπαυστα προκειμένου τα φιλόδοξα οράματα του, με προσανατολισμούς τόσο στο χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού, όσο και της οικολογικής ευαισθητοποίησης και της αλληλοβοήθειας να ευοδωθούν.
Για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί του Ιδρύματος αγοράστηκαν τρεις συνεχόμενες εκτάσεις 160 στρεμμάτων.
Το 1983 συνάφθηκε συμφωνία με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και παραχωρήθηκε με συμβολικό μίσθωμα κατά χρήση έκταση 50 στρεμμάτων για τη δημιουργία Εθνικού Αθλητικού Κέντρου. (Ο κ. Σαϊνόπουλος είχε παρακολουθήσει ως φίλαθλος τους πρώτους μεταπολεμικούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ελσίνκι το 1952 και το 1980 στη Μόσχα).
Αγοράστηκε και παραχωρήθηκε στην Εκκλησία της Σπάρτης έκταση 20 στρεμμάτων όπου κατασκευάσθηκε από τον Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο το Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων «Ο Άγιος Παντελεήμων», καθώς και Κέντρο Αποθεραπείας-Αποκατάστασης.
Σε έκταση 110 στρεμμάτων δημιουργήθηκε το Σαϊνοπούλειο Άλσος, το οποίο καταλήγει στο υπέροχο Αμφιθέατρο. Στη δυτική πλευρά του άλσους κάτω από τον ίσκιο των πανύψηλων ευκαλύπτων αγοράστηκαν και τοποθετήθηκαν ποικίλα όργανα παιδικής χαράς και σε ρεματιά του κατασκευάσθηκε νερόμυλος, αιώνιο κειμήλιο για να θυμίζει τον τρόπο παραγωγής του αλευριού και εν συνεχεία του ψωμιού.
Ο χώρος του Σαϊνοπουλείου Άλσους με τη φυσική του ομορφιά «γέννησε» την ιδέα για τη δημιουργία του Αμφιθεάτρου, χωρητικότητας 1.800-2.000 ατόμων, κτισμένου σε μοναδική θέση που επιτρέπει σε καλλιτέχνες και θεατές την πολυτέλεια μιας εκπληκτικής φυσικής σκηνογραφίας, τον Ταΰγετο και την καστροπολιτεία του Μυστρά. Κατασκευάσθηκε εξ ιδίων πόρων και με την προσωπική επίβλεψη του Γ. Σαϊνόπουλου, αφού προηγουμένως επισκέφθηκε όλα σχεδόν τα αρχαία και νέα θέατρα της Ελλάδας.
Το 1988 τέθηκε ανεπίσημα η λειτουργία του με την παιδική χορωδία της Βιέννης, οπότε άρχισε να εδραιώνεται και ο θεσμός του «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ», ενώ τα επίσημα εγκαίνια έγιναν το 1990 με καλλιτεχνικό πρόγραμμα με μελοποιημένα ποιήματα του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου.
Ο δρόμος που οδηγεί στο θέατρο ονομάστηκε «δρόμος των ποιητών». Έχουν τοποθετηθεί οι προτομές των Λακώνων ποιητών Νικηφόρου Βρεττάκου και Γιάννη Ρίτσου με δαπάνες της Πνευματικής Εστίας και οι προτομές των αρχαίων Σπαρτιατών ποιητών Αλκμάνος και Τυρταίου με δαπάνες του Συνδέσμου των εν Αττική Λακεδαιμονίων.
Έχει επίσης τοποθετηθεί η προτομή του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη με δαπάνες της Χρυσηίδας Βελίκα, ενώ υπό κατασκευή είναι δύο ακόμη προτομές με δαπάνες της Παλλακωνικής Ομοσπονδίας Αμερικής και Καναδά με πρόταση της πρώην προέδρου Αθηνάς Γκλέκα-Κονιδιτσιώτη.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα από την Ορχήστρα του θεάτρου έχουν περάσει οι μεγαλύτεροι θεατρικοί και μουσικοί οργανισμοί της χώρας και του εξωτερικού. Ο Γεώργιος Σαϊνόπουλος για την προσφορά και το έργο του είχε τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, την τοπική εκκλησία το Δήμο Σπάρτης και φορείς της πόλης.
Πηγή: sainopouleio.gr
Ακολουθήστε μας
