Ερχόμενη στην εξουσία η νέα κυβέρνηση έθεσε ως έναν από τους στόχους της την αναδιοργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή την υλοποίηση της αναμενόμενης δεύτερης φάσης του νόμου «Καποδίστριας», σύμφωνα με την οποία οι ήδη συνενωμένοι δήμοι και κοινότητες θα συνενώνονταν σε νέους μεγαλύτερους.
Την εξαγγελία του «Καποδίστρια ΙΙ» ακολούθησε η ανακρίβεια, η παραφιλολογία, οι εικασίες, η ανασφάλεια των αιρετών για τυχόν απώλεια της καρέκλας τους, οι αντιδράσεις πολιτικών και πολιτών κ.τ.λ., κ.τ.λ.? Η κυβέρνηση άφησε να αιωρείται το ζήτημα και να ταλανίζει όλους όσους ασχολούνται με το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης μέχρι να προβεί σε ενημέρωση. Ουσιαστικά το μόνο που άλλαξε ήταν η ονομασία του νομοσχεδίου που θα φέρει οσονούπω στη βουλή! Ο «Καποδίστριας ΙΙ» έγινε «Καλλικράτης» και το κλίμα παραφιλολογίας που ακολουθούσε τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας άρχισε να ακολουθεί τον έναν από τους δύο αρχιτέκτονες του Παρθενώνα.
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι πως, πέραν ελαχίστων στοιχείων, κανείς δεν γνωρίζει τί εστί «Καλλικράτης»! Και ποια είναι αυτά τα ελάχιστα στοιχεία; Γνωρίζουμε πως θα συνενωθούν και θα διευρυνθούν οι δήμοι, θα καταργηθούν οι νομαρχίες και ο γενικός γραμματέας Περιφέρειας μετά του περιφερειακού συμβουλίου θα είναι αιρετοί. Αυτά είναι ό,τι γνωρίζει ο πολύς κόσμος και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα? Για παράδειγμα: Ποια θα είναι η τύχη μικρών χωριών ή οικισμών, τα οποία είναι ήδη παραμελημένα σε ορισμένους καποδιστριακούς δήμους, σε έναν καλλικρατικό δήμο; Πως θα καταφέρει η εκάστοτε δημοτική αρχή να ανταπεξέλθει πλήρως στα καθήκοντά της σε έναν αχανή δήμο; Τι θα απογίνουν οι υπηρεσίες της Νομαρχίας αφού δεν θα υπάρχει θεσμικά, παρά μόνο γεωγραφικά, νομός; Εφόσον θεωρητικά υπάρχει συνέχεια στο κράτος και ο «Καλλικράτης» ήταν προγραμματισμένο να διαδεχθεί τον «Καποδίστρια», γιατί σπαταλήθηκαν κονδύλια για την ανέγερση του διοικητηρίου της Νομαρχίας ή νέων δημαρχείων, όπως παραδείγματος χάριν αυτό του Δ. Μυστρά στη Μαγούλα που δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί; Όταν δίκαια ο Περιφερειάρχης ήταν διορισμένος για να μην ευνοεί συναισθηματικά κάποιον από τους νομούς της περιφέρειας, ποιος εγγυάται το ότι δεν θα ευνοηθεί ένας νομός εις βάρος των υπολοίπων από το νέο αιρετό Περιφερειάρχη, ο οποίος ενδεχομένως θα δώσει μεγαλύτερη σημασία στον τόπο του;
Αυτά είναι μονάχα ελάχιστα ερωτήματα που προκύπτουν γύρω από τον «Καλλικράτη» εφτά μήνες πριν τις εκλογές και οχτώ πριν την υλοποίησή του. Και εδώ θέλω να σταθώ. Μια έντονη φήμη έλεγε πως οι εκλογές θα γίνονταν του χρόνου τον Απρίλη, αντί για τον φετινό Οκτώβριο, για να προετοιμαστεί το νομοσχέδιο ?σκεφτείτε δήμους με δημοτικά συμβούλια που παραπαίουν, να «σέρνονται» και να φθείρουν την «εκάστοτε πόλη» για ακόμη ένα χρόνο! Τελικώς διαψεύστηκε και ανακοινώθηκε πως αυτές θα πραγματοποιηθούν φέτος το Νοέμβριο. Δουλειές του ποδαριού! Αν ο Καλλικράτης έκτιζε τον Παρθενώνα τόσο άτσαλα και άνευ σχεδίου μάλλον σήμερα δύσκολα θα υπήρχε το κτίσμα! Δεν θα ήταν πιο σώφρον να πραγματοπο
ιηθούν κανονικά οι εκλογές με την υπάρχουσα διοικητική δομή και ύστερα το Υπουργείο Εσωτερικών να έχει άφθονο χρόνο για να μελετήσει καλύτερα και να σχεδιάσει τη νέα; Επίσης, δεν θα έπρεπε μια πολιτική παράταξη που διαφαινόταν πως θα αναλάβει την διακυβέρνηση του τόπου, όταν μάλιστα έχει αποφασίσει να κάνει ριζικές αλλαγές σε σύντομο χρονικό διάστημα, να παρουσιαστεί προετοιμασμένη και με σχέδιο μπροστά στις προκλήσεις; Δουλείες του ποδαριού! Ο Παρθενώνας άρχισε ήδη να γέρνει?!
Η αλήθεια είναι πως, λογικά, ανάλογοι προβληματισμοί θα υπήρχαν και όταν ανακοινώθηκε πριν από χρόνια ο «Καποδίστριας», στην πορεία όμως αποδείχτηκε πως ήταν σοφή επιλογή. Προβληματισμοί υπάρχουν και τώρα. Όλα όμως κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Εύχομαι να αποδειχτεί στην πράξη κάτι ανάλογο, ότι δηλαδή ο «Καλλικράτης» είναι σοφή κίνηση. Όμως φοβάμαι πως η γραμμή που χωρίζει τη σοφία από τη? βλακεία είναι πολύ λεπτή! Βέβαια αναρωτιέμαι αν είναι βλακεία ή σκοπιμότητα. Και τί εννοώ: η διοικητική διαίρεση τώρα είναι Τοπικό Συμβούλιο, Δημοτικό Συμβούλιο, Νομαρχιακό Συμβούλιο, Περιφερειακό Συμβούλιο. Σκαλί σκαλί δηλαδή. Με το νέο νόμο αφαιρώντας δυο σκαλιά, αυτά του Τ.Σ. και του Ν.Σ. δυσκολεύει η πρόσβαση του απλού πολίτη στη διεκδίκηση των συμφερόντων του από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Επικαλούμενες πάντα την αποκέντρωση κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων έχουν καταφέρει να αποδυναμώσουν και να απαξιώσουν την ελληνική περιφέρεια. Μήπως ο «αρχιτέκτονας» δώσει το τελειωτικό χτύπημα;
Νίκος Καρμοίρης
*Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα apela.gr την Τρίτη 13 Απριλίου και στην εφημερίδα «Λακωνικός Τύπος» την Τετάρτη 14 Απριλίου 2010
Ακολουθήστε μας
