Προεκλογικά θέλησα να γράψω για την πολιτική κατάσταση του τόπου, για πράγματα που με ενοχλούσαν, για άλλα (ελάχιστα) που μου άρεσαν, για την αποχή που διαφαινόταν, την σημασία της λευκής ψήφου και άλλα τέτοια. Τελικά όμως έπιασα στυλό τώρα, που ελαφρώς η πολιτική κουβέντα έχει κοπάσει, για να θίξω πράγματα που είδα και μου άρεσαν ή όχι.
Μια εβδομάδα πριν τις εκλογές κυκλοφορώντας στη Λακωνία και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή γύρω από τη Σπάρτη, άρχισα να παρατηρώ τις πρώτες εμφανίσεις αφισών. Η αφισοκόλληση, η οποία είναι παράνομη, για κάποιο περίεργο λόγο «παύει» να είναι πάντα προεκλογικά. Εκτός του ότι αυτό το είδος διαφήμισης δεν επηρεάζει τον ψηφοφόρο, αφού δεν προτίθεται κανείς να αλλάξει την ψήφο του βλέποντας ένα πρόσωπο η μια υψωμένη γροθιά περιτριγυρισμένα από κάποιο σλόγκαν, η αφισοκόλληση ασχημαίνει μια πόλη, τη ρυπαίνει και προσθέτει στους εργάτες καθαριότητας του εκάστοτε δήμου επιπλέον δουλεία, αφού με το πέρας της εκλογικής μάχης κανείς από όσους τις ανάρτησαν δεν θα περάσει να τις μαζέψει. Στα μείον μπορεί να προστεθεί πως ένα χρόνο τώρα δεχόμαστε πλύση εγκεφάλου για οικονομική κρίση και για οδυνηρή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ενώ την ίδια στιγμή τα κόμματα σπαταλούν χρήματα για αφίσες και φυλλάδια. Στα συν, υπήρξαν κόμματα που δεν έβαλαν ούτε μια αφίσα. Είναι επικοινωνιακό κόλπο; Είναι πολιτική τους; Ελάχιστα αφορά, γιατί είναι ένα μικρό βήμα μπροστά!
Το ίδιο πάνω ? κάτω ισχύει και με τα φυλλάδια που τύπωσαν και μοίραζαν οι υποψήφιοι. Φυλλάδια παντού! Πεταμένα στους δρόμους, πεταμένα έξω από τα σπίτια μας, σε φακέλους μαζί με σταυρωμένα ψηφοδέλτια να έρχονται ταχυδρομικώς, πάνω στα αυτοκίνητά μας, άλλοτε πιασμένα ανάμεσα στο τζάμι και τον υαλοκαθαριστήρα και άλλες φορές κολλημένα στην υγρασία του αμαξιού! Φυλλάδια, φυλλάδια, φυλλάδια? Αν τρεφόμασταν από χαρτί θα είχαμε χορτάσει! «Ξέρεις πόσα μοίρασα από τούτα σήμερα; Κανά χιλιάρικο. Κι έχω άλλα τόσα να μοιράσω. Πεταμένα λεφτά. Αν τα έξοδα που έκαναν για να τα τυπώσουν τα έδιναν σε πεντέξι οικογένειες που πεινάνε?» μου είπε δείχνοντας πόσους φακέλους με φυλλάδια και ψηφοδέλτια είχε στην τσάντα του κάποιος ταχυδρόμος. Και δεν είχε και άδικο. Ο προεκλογικός αγώνας δεν διαρκεί μονάχα λίγο πριν τις κάλπες ούτε γίνεται με φυλλάδια. Καλά και αυτά αλλά όχι τέτοιος χαρτοπόλεμος! Αν ο προεκλογικός αγώνας είναι «καθημερινός», δίπλα στον πολίτη και τις ανάγκες του, τότε κανείς πολιτευτής δεν θα χρειαζόταν τα φυλλάδια.
«Άδεια η Σπάρτη? Άλλες φορές προεκλογικά είχε πολύ κίνηση» μου είπε ένας φίλος και είχε δίκιο. Πράγματι, οι πρώτες κομματικές σημαίες ξεπρόβαλλαν δειλά ? δειλά μια - δυο μέρες πριν τις εκλογές. Απάντησα πως είμαστε πάνω στη στροφή. Σε κομβικό σημείο. Πως ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη στα κόμματα (το ποσοστό αποχής αν και δεν «διαφημίστηκε» αρκετά από την τηλεόραση, όπως συνέβη με τις ευρωεκλογές, ήταν αρκετά υψηλό ? περίπου 30%). Πως πλέον δεν κερδίζει ο καλύτερος, απλά χάνει ο χειρότερος! Και αυτό το οξύμωρο μπορεί να το επιβεβαιώσει ένα στατιστικό στοιχείο. Βάση των επίσημων στοιχείων του ΥΠ.ΕΣ., το 2004 οι έδρες στη βουλή για τα δύο μεγάλα κόμματα ήταν 166 για την Ν.Δ. και 116 για το Πα.Σο.Κ., με αυτό να παίρνει τότε 3.002.531 ψήφους. Φέτος η Ν.Δ. έχει 91 έδρανα και το Πα.Σο.Κ. παίρνοντας πάλι περίπου 3 εκ. ψήφους (3.012.373 ? περίπου 10.000 παραπάνω) να καταλαμβάνει 160 έδρες!
Μακάρι η νεοσύστατη κυβέρνηση να δουλέψει και να πετύχει και η αντιπολίτευση να μη λειτουργήσει στείρα, αλλά κριτικά και ουσιαστικά, γιατί αυτή είναι ίσως μία από τις τελευταίες ευκαιρίες που παίρνουν από την κοινωνία μας τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία τα τελευταία χρόνια?
Νίκος Καρμοίρης
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Λακωνικός Τύπος» το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009
Ακολουθήστε μας
